Opiniestuk: ‘Elektrische wagens: een kwestie van keuzes en ambitie’

Sam Baro, CEO van Planet Group, verklaarde op 18 september in een interview dat de ambitie van de regeringsonderhandelaars om vanaf 2026 alleen nog zero-emissie (in de praktijk elektrische) bedrijfswagens toe te laten, onrealistisch is. Er zijn te weinig laadpalen, het bereik van de accu is niet groot genoeg, kortom, de gekende, platgekauwde argumenten.

Als je het ons vraagt, is het perfect mogelijk om, in een uitdoofscenario, vanaf 2026 voor nieuwe bedrijfswagens alleen nog zero-emissie toe te laten. Vooral omdat het om nieuwe bedrijfswagens gaat, en er aan de bestaande contracten niet wordt geraakt. Ook het Vlaams regeerakkoord zet trouwens in op een vergroening van het bedrijfswagenpark.

Allereerst is er het bereik van de voertuigen de voorbije twee jaar spectaculair gestegen. In de wereld van elektrische voertuigen is ‘twee jaar geleden’, de periode naar dewelke Baro refereert, een eeuwigheid. De nieuwste elektrische voertuigen halen vandaag vlotjes 350 tot 400 km (reëel), en het is quasi zeker dat nieuwe batterijtechnologie (onder meer solid state batterijen) en software om de efficiëntie te vergroten, tegen 2024 500 tot 600 km bereik realistisch zullen maken.

Als we rekening houden met het feit dat volgens het onderzoek Verplaatsingsgedrag Vlaanderen 2016-2017 de gemiddelde afstand die per dag wordt afgelegd (zonder verplaatsingen van meer dan 1000 km te rekenen) 36,95 km is, dat 60% van de verplaatsingen minder dan 5 km is, volstaat dat ruimschoots voor de meeste gevallen.

Uiteraard zullen we oplossingen op maat moeten uitwerken voor bijvoorbeeld vertegenwoordigers, waar hybride nog oplossingen zal moeten bieden gedurende een zekere tijd.

Het andere aspect zijn de laadmogelijkheden. Momenteel loopt Vlaanderen daar inderdaad fors achter. De Stad Rotterdam alleen heeft evenveel publieke laadpalen beschikbaar als gans het Vlaams Gewest, en nagenoeg elk Nederlands tankstation is stilaan uitgerust met snelladers. Het is duidelijk dat Vlaanderen de voorbije jaren onvoldoende ambitie had. Intussen is minister van Mobiliteit Lydia Peeters bezig met de plaatsing van laadinfrastructuur op 28 carpoolparkings aan de uitritten van de snelwegen, en verschijnen ook steeds meer snelladers in de tankstations langs die snelwegen. Er is ook subsidie voorzien voor wie publieke laadstations bouwt op parkings buiten het openbaar domein (warenhuizen, ondergrondse parkings, …).

In steden en gemeenten komt het aan op de lokale besturen, die op korte termijn een kader moeten uitwerken voor de plaatsing van publieke laadstations. De private sector is vandaag klaar en bereid om te investeren in laadcapaciteit, met intelligente systemen die mee het elektriciteitsnet balanceren en energie opslaan in batterijen en condensatoren op het moment dat ze beschikbaar is (bijvoorbeeld ’s nachts).

De technologie is er dus. Het is alleen een kwestie van keuzes en ambitie, en ja, in het begin zal het een beetje wennen en plannen zijn. Dat de klimaatcrisis geen hersenspinsel van milieu-activisten is, zal intussen duidelijk zijn. Deze week nog waarschuwde een federaal rapport dat zelfs frieten en bier het slachtoffer dreigen te worden, zowaar een existentiële bedreiging voor onze volksaard.

Vraag is dus of we hier en nu keuzes maken. Van de politiek mogen we ambitie en daadkracht verwachten om een kader te creëren. Van ondernemers mogen we verwachten dat ze de klimaatuitdaging omzetten in een nieuw businessmodel, circulair en koolstofneutraal.

Europa, en dus ook Vlaanderen, moeten het voortouw nemen in de nieuwe technologie en de economie van de toekomst creëren, zoals we ook in de jaren’60 en de jaren ’80 (Flanders Technology) gedaan hebben, onder meer met biotechnologie. Het kan niet alleen een exportmodel worden, maar zal ons ook bevrijden van de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen, waarvoor we miljarden betalen aan hoogst twijfelachtige regimes als Rusland en Saoedi-Arabië, die onze eigen centen gebruiken om onze samenleving te destabiliseren (en zelfs onze voetbalclubs over te kopen).

Als we bereid zijn om samen, beleid, ondernemers, burgers en onderzoekers, een ambitieus pact te sluiten voor de toekomst van Vlaanderen, dan kunnen we de klimaatcrisis aanpakken, hoge uitgaven vermijden, onze welvaar veiligstellen en zelfs veel geld verdienen. Waar wachten we nog op?

 

Christophe Peeters is burgerlijk ingenieur en partner van Battmobility. Hij is ondervoorzitter van de Gentse gemeenteraad en voorzitter van Open Vld Gent- Eeklo.

Robby De Caluwé is gewezen CEO van PAYROLLbuilders. Hij is burgemeester van Moerbeke en federaal volks-vertegenwoordiger voor Open Vld.